என் உயில் - அம்ரிதா ப்ரீதம்

என் கல்லூரி நண்பர் வரதராஜன் எனக்கு அனுப்பிய ஒரு ஆங்கிலக் கவிதையின் மொழி பெயர்ப்பு இந்தக் கவிதை.

இந்தக் கவிதை பஞ்சாபிக் கவிஞர் அம்ரிதா ப்ரீதம் அவர்களால் இயற்றப்பட்டது என்று கூறப்பட்டாலும், அது வேறு ஒருவரால் எழுதப்பட்டது என்று கூறுவோரும் உண்டு. 

எது எப்படியானாலும் என் மனதை வெகுவாகத் தொட்ட கவிதை இது,

நீங்களும் அவ்வாறே உணருவீர்கள் என்ற நினைப்புடன் 

அன்புடன் 

ரமேஷ் 

பி.கு : ஆங்கிலக் கவிதையும் இணைக்கப்பட்டிருக்கிறது 

P>S : This is a translation of a poem by Amritha Pritam,  the famous Punjabi poet. The poem struck a chord in my heart. Hope it does the same thing for you too! The English version also is given.

என் உயில்  -  (அம்ரிதா ப்ரீதம்)

Ramesh · My Will

நிறையுடல் நலமும்  குறையிலா மனமும் 

கொண்டின்று நானே வரையும் எந்தன் 

இறுதிச் சாசனம் இதுவே யாகும்!  

சிறைவிட் டென்னுயிர் பறந்த பின்னாலே 

விரைந்து வந்தென் வீட்டின் அறைகளில்  

திறந்த கதவின்பின் இறைந்து கிடக்கும் 

பொருள்கள் அனைத்தையும் தேடி எடுங்கள்!

அடுக் களையிலும் படுக்கை அறையிலும் 

முடங்கிக்  கிடக்கும்நம் பெண்ணினத்  தோரின் 

உடைந்த கனவை மீட்டி எடுக்க

எந்தன் கனவை எடுத்துக் கொடுங்கள்!

வெளிநா டுகட்கே பிள்ளையை  இழந்த

முதியோர் இல்லப் பெற்றோர் எல்லாம் 

துளி மணித் துளிகள் களிப்புடன் இருக்கவென் 

சிரிப்பின் சிதறலைத் தேடித் தெளிப்பீர்.

என் 

மேசையின் மேலே கிடக்கும் வண்ணக் 

குழம்புக் கலவையைக் கொஞ்சம் எடுத்து 

தேசம் காக்கத்  தன்னுயிர் ஈந்த 

பாசக் கணவனின் உடலில் ஓடிய 

செந்நிறக் குருதிக் கறை யைத் தனது 

புடைவையின் கரையாய் அணிந்தவள் அவளின் 

வெண்ணிறப் புடவையின் மீதே பூசி 

வாழ்க்கையின் நிறத்தை மாற்றி விடுங்கள்!

என் 

கண்ணில் வடியும் கண்ணீர்த் துளிகளை 

ஒவ்வொன் றாக எண்ணி எடுத்து 

பண்கள் பாடும் புலவர்க் களிப்பீர் ,

கவிதைப் பூவாய் அவையே மலரும்!

தன்  

கற்பை விற்றும் தன்  மகளுக்கு  

கற்பித்திடுவாள் கல்வியை அவளே!

போற்றி யேஅவள் செயலை நானும்

பெற்றவென் பெருமை புகழ்க ளனைத்தையும் 

மொத்த மாகவே  அவளுக் களித்தேன்!

இனிவரும் நாட்களில் தனியொரு புரட்சியை

எடுத்து நடத்தும் திறனைப் பெறவென்   

உணர்வில் ஊறிய சினங்களை எடுத்து 

இளைஞர்தம் மனங்களில்  ஏற்றுக இன்றே!

என்னுள் திளைக்கும் பெரும்பர வசத்தை

உலக சுகங்களை உதறித் தள்ளி  

அனைத்தையும் துறந்து இறைவனைத் தேடி 

அலையுமத் துறவிக் கெடுத்தளித் திடுக!

இவைகளை அனைத்தும் அவரவ ரிடத்தில் 

அளித்தபின் மிச்சம் மீதி இருக்கும்

கவைக்கு உதவா கோபம்  குரோதம் 

பெரும் பேராசை சுயநலம் சூழ்ச்சி 

பொய்கள் இவற்றை என்னுட லத்துடன் 

சிதையில் ஏற்றி எரித்தழித் திடுக! 

The English Version

Fully conscious and in good health, I am writing today my will:

After my death

Ransack my room

Search each item

That is scattered

Unlocked

Everywhere in my house.

 

Donate my dreams

To all those women

Who between the confines of

The kitchen and the bedroom

Have lost their world

Have forgotten years ago

What it is to dream.

Scatter my laughter

Among the inmates of old-age homes

Whose children

Are lost

To the glittering cities of America.

There are some colors

Lying on my table

With them dye the sari of the girl

Whose border is edged

With the blood of her man

Who wrapped in the tricolor

Was laid to rest last evening.

Give my tears

To all the poets

Every drop

Will birth a poem

I promise.

My honor and my reputation

Are for the woman

Who prostitutes her body

So her daughter can get an education.

Make sure you catch the youth

Of the country, everyone

And inject them

With my indignation

They will need it

Come the revolution.

My ecstasy

Belongs to

That Sufi

Who

Abandoning everything

Has set off in search of God.

Finally,

What’s left

My envy

My greed

My anger

My lies

My selfishness

These

simply

Cremate with me…

 

 

நதி

 நதி

 

தாகத்தைத் தீர்த்துக்கொள்ள 

வேகமாக ஓடுகிறது நதி - 

கடலை நோக்கி!

பாவம்!

அதற்குத் தெரியாது -------

கடல் நீர் உப்புக் கரிக்கும் என்று!

அன்புடன் 

ரமேஷ் 

The Thirsty River rushes towards the sea

Seeking to Quench its Thirst.

Alas! 

But little does it know that 

The sea water is Salty!

வெள்ளம்

There was a time when rivers were flowing under the bridges.

Now a days only the traffic flows over the bridge - the rivers under the bridges have dried!

 வெள்ளம்

அன்று                         

                                                     

ஆற்றில் வெள்ளம் பெருகிய நாளில் 

மறுகரை செல்ல பாலம் அமைத்தோம். 

 

இன்று                                                                                   

பாலத்தின் மேலே  மக்கள் வெள்ளம் 
கீழே பார்த்தால் ஆற்றைக் காணோம்!!

ரசவாதம்

நகர மறுக்கும் நிமிடங்களும் நாட்களும் எப்படி நிகழ்வதென்றே தெரியாமல் மாதங்களாகவும், வருஷங்களாகவும் மாறிவிடுகின்றனவே! இந்த ரசவாத விந்தையை நீங்களும் உணர்ந்திருக்கிறீர்களா? 

அன்புடன் 

ரமேஷ் 

ரசவாதம் 

காலையில் விழிக்கும்போதே கனத்த மனத்துடன் எழுகின்றேன்!

இன்னொரு நாளைக் கடக்க வேண்டுமே என்ற சோர்வோடும்,
எப்படிக் கடக்கப்போகிறேன் என்ற கலக்கத்தோடும் !

நேற்றுச் செய்யத் தவறிய கடமைகள்
கழுத்தில் கட்டிய கல்போல் சுமக்கின்றன.

செய்தாகவேண்டும் என்ற புரிதலுக்கும்
செய்யாதே எனத்தூண்டும்
மனத்தின் மறுதலிப்புக்கும்
இடையே நடக்கும் போராட்டமாக
நாள் ஊர்ந்து நகர்கிறது.

நிமிடங்களாக நீளத் தயங்கும்  நொடிகளையும் 

மணிகளாய் மாற  மறுக்கும் நிமிடங்களையும்  

எப்படியோ தாண்டி 

ஓரு  நாளைக் கடந்து 

மீண்டும் இரவில் போர்வைக்குள் புகுந்துகொள்கிறேன்.

ஒவ்வொருநாளும் இப்படி நகர மறுக்கின்றபோதும், 

நாட்கள் வாரங்களாகவும் 

வாரங்கள் மாதங்களாகவும் 

வியப்புக்குரிய வேகத்துடன் விரைகின்றனவே!

திடீரென்று ஒரு நாள்
நாள்காட்டியைப் பார்க்கையில் 

ஒரு வாரமோ, ஒரு மாதமோ கழிந்துவிட்டிருக்கிறதே!

இது என்ன ரசவாதம்?

உடனே மூட உத்தரவு

உடனே மூட  உத்தரவு 

கோவில்கள், பள்ளிக்கூடங்கள், குடியிருப்புகள் ஆகியவைகளுக்கு அருகே டாஸ்மாக் மதுபானக் கடைகள் அமைக்கக் கூடாது   -- இது அரசு உத்தரவு . இதை மீறி பல கடைகள் இருப்பதை பார்க்கிறோம். அது போன்ற  ஒரு கடையைப் பற்றி ஒரு கற்பனைக் கவிதை.

அன்புடன் 

ரமேஷ் 

உடனே மூட  உத்தரவு 

எங்கள் சொந்தக் கிராமத்தில் 
பள்ளி இருக்கும் தெரு முனையில்   , 

ஆளும் கட்சியின் ஆள் ஒருவர்  
திறந்தார் ஓர்டாஸ் மாக் கடையை.

பள்ளியும் கள்ளுக்  கடைகளுமே  
தள்ளி இருத்தல் வேண்டுமன்றோ?

கொதித்து எழுந்தார்  ஊர்மக்கள் 
இதுமுறை அல்ல வெனச்சொல்லி. 

பஞ்சா யத்தும் கூடியது 
அஞ்சுமணி  நேரம் அலசியது.

நிச்சய மாக மூடிடவே 
அச்சம் இன்றி  முடிவெடுத்தார்.

மறுநாள் உடனே மூடிவிட்டார் 
---------
---------
சிறுவர் பள்ளிக் கூடத்தை!-

படித்துக் கிழிப்பவ ரைவிடவும் 
குடித்துக் களிப்பவர் அதிகமன்றோ !

பால்

பால்

மறைந்த முதல்வர் ஜெயலலிதாவின் இறுதிச் சடங்கு குறித்த  நிகழ்வுகளில் மக்கள்  அனைவரும் பொறுமையாய் ஒழுங்கு காத்த முறை ஒரு குறிப்பிடத்தக்க அம்சம்.

அதிமுக வுக்கும் திமுக வுக்கும் இருக்கும் ஜன்மப் பகையால் ,  நிச்சயமாக பல அசம்பாவிதச் சம்பவங்கள் நடுக்கும் என்று பயந்திருந்த எனக்கும்   ( எம்.ஜீ.ஆர் காலமடைந்தபோது நான் நேரில் பார்த்து , ,அனுபவித்ததின் விளைவு  ) என் போன்றவர்களுக்கும்  , மக்கள் கற்பித்த ஒரு பாடம் இது. 

சாதாரணமாக ஒரு பெருந்தலைவர் காலமானால் கடை அடைப்பு , வாகனப் போக்குவரத்து நிறுத்தம்  போன்றவை இரண்டு மூன்று நாட்களுக்குத் தொடர்வதே தமிழக மரபு. 
பலரும் இதையே எதிர்பார்த்தனர். 

முதல் நாள்  மாலையில் மளிகை , காய்கறிக் கடைகளில் கூட்டம் பிய்த்துக்கொண்டு போயிற்று!
அடுத்த நாள் காலை பால் விலை - அரை லிட்டர் பாக்கெட் நாற்பது ரூபாய். 

நல்ல வேளை! இயல்பு நிலை உடனே திரும்பியது மக்களின் பக்குவத்தைக் காட்டியது.

ஒரு வேளை , இப்படி இல்லாமல், ஒரு மூன்று நான்கு நாட்களுக்கு கடை அடைப்பு போன்றவை நீடித்து இருக்குமானால் --



 இது  பற்றி --------

அன்புடன்
ரமேஷ்


தன்னிகரற்ற தலைவர் -
திடீர் மரணம் !
சோக வெள்ளத்தில்  மக்கள் .

கடைகள் எல்லாம் முழு அடைப்பு
இயல்பு  வாழ்க்கை ஸ்தம்பிப்பு!

நாளை தலைவருக்குப்  பால் .


அதுவரை

கடைகள் அடைப்  பால் --

வீட்டில் குழந்தைக்குக்
குடிக்க இல்லை -

பால்

அண்ணலும் நோக்கினான் -----

அண்ணலும் நோக்கினான் -----

நாடெங்கிலும் இப்போது கௌரவக் கொலை" என்ற பெயரில் நடக்கும் சாதிக் கொலைகள்   , நாளிதழ்களிலும், ஊடகங்களிலும் வெளிச்சமிட்டுக் காட்டப்பட்டு வருகின்றன.

மக்களின் முழு மனமாற்றம் என்று நிகழும் ?

ரமேஷ் ( கனித்தோட்டம் )


அவளோ  "மேல்குடி"
அண்ணலோ  'கீழ்க்குடி"

அண்ணலும் நோக்கினான்
அவளும் நோக்கினாள்

அதை அவள்

அண்ணனும் நோக்கினான்
அரிவாளால் தாக்கினான்.

கெளரவம் பிழைத்ததாம்!
மானுடம் செத்ததே!

)

ஆவி பறந்தது

இந்தப் பதிவிற்கு முன்னுரை தேவை இல்லை!

அன்புடன்

ரமேஷ்

ஆவி பறந்தது

பன்னாட்டு விமான மையத்தில்
உயர் வகுப்புக்கான சொகுசுச் சாய்வரையில்
புகை பிடிப்பவர்களுக்கென்று ஒதுக்கப்பட்ட பகுதியில்
அவன்(ள்) அமர்ந்திருந்தான்(ள்)
அவன்(ள்) முன் மேசை மீது
கொதிக்கும் சூட்டில் காபிக்கோப்பை.
அவன்(ள்) உதட்டிடையில்
புகையும் வெண்  சுருட்டு.
இரண்டில் இருந்தும்
ஆவி
பறந்துகொண்டு இருந்தது.  

பள்ளிக்கூடம் சென்றார்கள் - முதல் முறையாக -

This is beige posted again as the earlier post got deleted by mistake.

Their First Visit To School 

Ezhil, aged eight years, and Thamarai, his younger sister ,

Both went to school today

For the first time -

When their huts in the low lying area got flooded

And the government moved them

To the Corporation school nearby for safety!

 Ramesh 

பள்ளிக்கூடம் சென்றார்கள் - முதல் முறையாக -

கூவத்தின் கரையில் உள்ள

குடிசைக் குடியிருப்புகளில் வசிக்கும்

எட்டு வயது எழிலும் அவன்  தங்கை தாமரையும்

இன்று பள்ளிக்கூடம் சென்றார்கள் - முதல் முறையாக -

தாழ்வான சேரிகளில் வசிக்கும்

வெள்ளத்தால் பாதிக்கப்பட்ட மக்களை

அரசு,  மாநகராட்சிப் பள்ளிகளில்

தற்காலிகமாகக் குடியேற்றியபோது!

ரமேஷ்