நட்பின் எல்லை

கல்லூரி ஐம்பதாம் ஆண்டு நிகழ்வுக்காக எழுதியது. முன்னர் எழுதிய எல்லைகள் என்ற பாட்டை சற்று மாற்றி, கடைசி இரண்டு பத்திகளை சேர்த்து எழுதப்பட்டது.

நட்பின் எல்லை 

கனவின் எல்லை எது வரை ?
காலையில் விழித்து எழும்வரை. 
நினைவின் எல்லை எது வரை?
நித்திரை நம்மைத் தொடும்வரை.
ஒளியின்  எல்லை எது வரை?
கண்கள் மூடும் அதுவரை 
நட்பின்  எல்லை எது வரை? - யாரும்
கண்டது இல்லை இதுவரை.

வானின் எல்லை எது வரை?
கடலை வானம் தொடும்வரை?   
கடலின் எல்லை எது வரை ? 
அலைகள் தொடும் கரை அதுவரை.
உடலின் எல்லை எதுவரை?
சுடலையில் எரிந்தழி  யும்வரை.
நட்பின்  எல்லை எது வரை?- யாரும்
கண்டது இல்லை இதுவரை. 

பொய்யின் எல்லை எது வரை?
உண்மை வெளியில் வரும்வரை
வெய்யிலின் எல்லை எது வரை?
நிழல் தரும் தருவின் அடிவரை.
மையலின் எல்லை எது வரை?  
முப்பது நாள்முடி யும்வரை
நட்பின் எல்லை எது வரை? - யாரும்
கண்டது இல்லை இதுவரை. 

வித்தையின் எல்லை எது வரை - அதன் 
உத்திகள் வெளியில் வரும் வரை 
கத்தியின் எல்லை எது வரை? அதன்
கூர்முனை கேடயம் தொடும்வரை 
புத்தியின் எல்லை எது வரை ? இறுதி 
புத்தகப் பக்கம்  அதுவரை 
நட்பின்  எல்லை எது வரை?- யாரும்
கண்டது இல்லை இதுவரை.   

ஆண்டுகள் ஐம்பது முடிந்தபின்னே  நாம் 
மீண்டும் கூடுமின்   னாளினில் 
காளைப் பருவ நினைவுகளை நம் 
மூளையி லிருந்து மீட்டுவோம் .
சுகந்த மணத்தை பரப்பும் நிகழ்வுகளை  
பகிர்ந்து பேசியே  நெகிழுவோம் .  


பொன் புகழ் பதவி பொருளைத் தேடி 
ஓடி ஓய்ந்தவிவ்  வேளையில்  
கற்ற நாட்களில் பெற்ற நட்புகள் 
உறுதுணை என்ற  உணர்வுடன்
உறங்கிக்  கிடக்கும் நட்பு இழைகளை 
சேர்த்துக் கோர்த்துப் பின்னியே 
உறவுப் பாலம் ஒன்றை அமைத்து 
பிறவிப்  பயனை எய்துவோம்