முயலாமை தோல்வி தருமே ----

காலையில்  காற்று வாங்கிக்கொண்டு வாக்கிங் செல்லும்போது , சில சமயங்களில் கவிதைகள் எழுத கருப்பொருள்கள் கிடைப்பதுண்டு. சாதரணமாக நான் " நான் உண்டு , என் வாக்கிங் உண்டு" என்று போய்விட்டு வந்துவிடுவேன். கூடவும் , எதிரிலும் வரும் சக வாக்கர்ஸ்- ஐ ரொம்ப பார்ப்பது இல்லை. என் மனைவி கூட " ஏன் இப்படி தலையைக் குனிந்துகொண்டே நடக்கிறீர்கள் " என்று கேட்பாள். என் பையனும் " நீ தரையைப் பார்த்து தானே நடக்கிறாய்? எப்படி இயற்கைக் காட்சிகளைப் பார்த்ததுபோல் கவிதை எழுதுகிறாய்?" என்று கேட்பான். இப்படி நடப்பதாலேயே,  மூன்று வருஷ வாக்கிங்கில் , மிகச் சில சமயங்களிலே நின்று மற்றவர்களுடன் பேசியிருக்கிறேன்..

இதற்கு விதிவிலக்காக, சில நாட்களுக்கு முன்,நிழல்கள் மரப் பூங்காவில்  நான் வாக்கிங் போகும்போது நண்பர் கல்யாணத்தை சந்தித்து நானாக வலியச் சென்று பேசினேன்.( இது பற்றி பின்னால் வேறு ஒரு blog -ல் கூறுகிறேன்.). அவர் ஹிந்து பத்திரிகையின் தெற்கு மண்டல அரசியல் தலைமை  நிருபராக இருந்து ஒய்வு பெற்றவர். அவர் ,  முந்தின தினம் படித்த ஒரு துணுக்கை என்னுடன் பகிர்ந்துகொண்டார்  அந்தத் துணுக்கு -

முயல் பல நாள் வெல்லலாம்.
ஆமை ஔ நாள் வெல்லலாம்..
ஆனால்
முயலாமை ஒரு நாளும் .வெல்லாது.".

என் மனதில் பதிந்த அந்தத் துனுக்கின் தூண்டிதலில் எழுந்த எண்ணங்கள் ஒரு வெண்பா வடிவில் -

முயற்சி திரு     வினையாக்கு    மெனமுன்னோர்    உரைத்தனரே
முயலாமை      தோல்வி            தருமே ----            முயன்றதால்
முயலையும்     வென்றதே        ஆமையும்               இவ்வுலகில்
இயலாத          தொன்றில்லை   காண்!

ஆமைக்கு முயல் தன்னை  விட வேகமாக ஓடும் என்று தெரியாமலா இருக்கும்? இருந்தும் , முன்னால்  பல தடவை தோற்றிருந்தும்  , ஏன் பந்தயத்தில் பங்கேற்றது? என்றாவது ஒரு நாள் நாம் வெல்லுவோம் என்ற ஒரு நம்பிக்கைதானே?

 நம்பிக்கையே மனித வாழ்க்கையின் அடிப்படை..

அன்புடன்

ரமேஷ்.