என் கல்லூரி நண்பர் கோவிந்தராஜன் "whatsapp " ல் அனுப்பிய இந்தப் படத்தின்
உந்துதலால் உதித்த ஒரு கவிதை!
அன்புடன்
ரமேஷ்
இதழும் இலையும்
செந்தூரச் சிவப்பினையே குழைத்திட்ட அழகிதழோ?
கண்டோர்கள் களிகொள்ளும் வண்டூரும் மலர்முகத்தாள்
செங்கனிவாய் இதழ்கள் சிந்துகின்ற புன்னகையோ?
இங்கிதுபோல் இதழழகை இதுவரையில் கண்டதில்லை!
இதழழகே இதுவென்றால் மொத்த முகஅழகு
இதுபோல இருமடங்கு இருக்குமென்ற கற்பனையில்
அலைபாயும் மனத்தினையே அடக்கிவிடு நண்பா நீ!
இலையொன்று கீழே விழுந்து கிடப்பதையே
மது வழியும் உதடென்று மயங்கியே நிற்காதே!
எதையுமோர் முறைமட்டும் நோக்காமல் இருமுறையாய்
கண்காணும் காட்சியினை மனம்பதிக்கும் முன்னாலே
என்னஅது எனப்பகுத்து அறிதலே முறையாகும்!!
Super
ReplyDeleteThanks, Rajan Babu.
DeleteTypical Tamil Poets’ language of Sangam period !
ReplyDeleteProud of your imagination !
Thank you ramani.
DeleteThank you, Ramani!
DeleteWow.super
ReplyDeleteThanks for your appreciation!
Deleteinitial reaction was - Ramesh is becoming romantic. Enjoyed the imagination and later the illustration.
Sunder
With valentine's day approaching, can romance be far away?
Deletecool my boy
ReplyDeleteNice composition and a good advice- not to judge on first impression 👌👌👍
ReplyDeleteYour imagination has brought out your sensuous side! And a final nudge to the wandering minds! Lovely!
ReplyDeleteஅருமையான கவிதை.👌👌👌
ReplyDeleteGreat imagination
ReplyDelete