சோ

சோ 

சோ ராமசாமி அவர்கள் மறைந்த போது ஒரு இரங்கல் கவிதை எழுதி இந்த "கனித்தோட்ட"த்தில் பதித்திருந்தேன். 

என்னுடைய பதிவுகளிலே மிகுந்த வரவேற்பைப் பெற்ற  கவிதைகளில்  இது ஒன்று.

இரண்டு வாரங்களுக்கு முன்னர்,  துக்ளக் இதழில்  இது , சில சிறு மாற்றங்களுடன், வெளியிடப்பட்டிருக்கிறது. ( பக்கம் 27 ).

இதை மீண்டும் ,  வெளியிடுவதில் மகிழ்ச்சி  அடைகிறேன்!

அன்புடன்

ரமேஷ்

சோ" என்று பெய்து கொண்டிருந்த  மழை நின்று விட்டது .

இந்த மழை --
வாரம் தோறும் நம்மை நனைத்து வந்த
கருத்து மழை !
மேடையிலும், வெள்ளித் திரையிலும் பொழிந்து வந்த
சிரிப்பு மழை.
நம் மனக் குளங்களை நிரப்பி வழிந்து வந்த
மகிழ்ச்சி மழை.
குடையின்றி, தடையின்றி வேண்டியே நாம்
நனைந்த மழை.

மழை நின்றால் வானம் வெளுக்கும்!
ஆனால்
இந்த மழை நின்றதால் , மனம் இருண்டதே!

அரசு கட்டிலில் யார் அமர்ந்த போதும் -
ஏமரா மன்னர்களை இடித்துரைத்து , அவ்வுரையை
பாமர மக்களையும் படிக்க வைத்து - அவர்கள்
ஏமாறா  திருக்கச் செய்த
எழுத்தாளன் .

அங்கதத்தில் அரசன் !
அதையும்
இங்கிதமாய்ச் சொல்லி
எவரையும் ரசிக்க வைத்த
நடிகன் .


IS GOD DEAD - என்ற  கேள்வி எழுந்தாலும்
இந்த "சரஸ்வதியின் செல்வன் "
மீண்டுமிவ் யுகத்தில்  சம்பவித்து வருவானென 
நம்பிடுவோம் , நாம் இன்று --

WHY NOT?
பொறுத்திருந்து பார்ப்போம் !
Let us WAIT AND SEE !

அதுவரை 

அன்னாரின் ஆன்மா சாந்தியுடன் இருக்க இறைவனை வேண்டுகிறோம்